بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
سورۀ الْقَمَرِ
جزء 27
سورۀ قمر در مکۀ مکرمه نازل شده ودارای پنجاه وپنج آیه وسه رکوع میباشد.
وجه تسمیه:
این سوره به سبب افتتاح با خبر دادن حق تعالی از دو پاره شدن ماه (شقُ القمر) به عنوان معجزه‌ای برای رسول الله صلی الله علیه وسلم، «قمر» نامیده شد.
«قمـر» یعنی ماه، اين كلمه بیست‌وهفت بار در قرآن عظیم الشأن بكار رفته و هدف از آن، قمرِ معلوم یعنی القمر با الف و لام تعریفه است نه اقمار کُرات دیگر.( قاموس قرآن، جلد 6، صفحه 33)
فضیلت سورۀ قَمَرِ:
قبلاً در بیان فضیلت سورۀ «ق» نیز نقل کردیم که رسول الله صلی الله علیه وسلّم دو سوره «ق» و «قمر» را در نمازهای عید اضحی و فطر می‌خواندند زیرا این دو سوره، مشتمل بر مژده‌ها، هشدارها، بیان آغاز و اِعادۀ آفرینش، توحید، نبوت و غیر آن از مقاصد عظیم اند.